
Մեծ Այրումի բնակիչներն ընդվզել են համայնքի բյուջեն իր ընտանիքի կարիքներին ծառայեցնող գյուղապետի դեմ
Մեծ Այրում համայնքում կոնֆլիկտ է հասունանում գյուղապետի եւ համայնքի բնակիչների միջեւ: Գյուղացիները դժգոհում են, որ համայնքի բյուջե իրենց վճարած հարկերը գյուղապետ Սահակ Նազարյանն անձնական նպատակներով է ծախսում: Բացի այդ, նրանց ասելով, Ս. Նազարյանն առաջնորդվում է «Ինձ չես ընտրել, աշխատանքից պետք է հեռանաս» սկզբունքով: Սահակ Նազարյանը առաջին անգամ Մեծ Այրումի գյուղապետ է ընտրվել 2012թ. սեպտեմբերի 9-ին: 2016թ. հոկտեմբերի 2-ի ՏԻՄ ընտրություններում վերընտրվել է:
Մեծայրումցի Արմեն Ասլանյանը գյուղապետից համագյուղացիների ունեցած դժգոհությունն օրեր առաջ ներկայացրել է Լոռու մարզպետ Արթուր Նալբանդյանին: Մարզպետի հանձնարարությամբ ապրիլի 26-ին բողոքներն ուսումնասիրելու համար Մեծ Այրում էին եկել մարզպետարանի տեղական ինքնակառավարման եւ հանրապետական գործադիր մարմինների հարցերով վարչության (ՏԻ և ՀԳՄՀ) պետ Դավիթ Մանուչարյանը և վարչության աշխատակից Արմեն Շահվերդյանը:
Այս տարվա հունվարի 2-ին սառնամանիքներից այրումցիների մի մասի ջրագծի 100 մ խողովակները սառել են: «Գյուղապետն էլ է էդ ջրագծից օգտվում: Հունվարի 2-9-ը ուրիշները Նոր տարի անեին, ես տրուբեքի ջուրը բացեի: Գյուղապետին զանգել, ասել եմ՝ Նազարյան, կիրկին ու լապատկեն վերցրու, արի օգնի, դու ոչ մեկից լավ տղա չես: Ի՞նչ անենք գյուղապետ ես: Եկավ: Խոստացավ, որ վթարված տրուբեն փոխելու համար 100 մ նոր տրուբա կառնի: Մինչև հիմա ոչինչ չի արել, իսկ էդ տրուբեքը քայքայված են, ջրի կորուստների պատճառ են դառնում և նյութական վնաս են պատճառում գյուղացիներին»,-պատմեց Արմեն Ասլանյանը:
Վերջինիս խոսքով` Ս. Նազարյանն այրումցիներին խոսք է տվել գյուղում ավտոբուսի կանգառ կառուցել, փողոցային լուսավորության խնդիրը լուծել: Դրանք այդպես էլ մնացել են խոստում: «Մենք փախստականներ ենք, Ադրբեջանից փախել ենք մեր հայրենիք, ուզում ենք լավ ապրենք»,- ասաց Արմենը և խոստովանեց, որ անձամբ ինքը իր հողի հարկը համայնքային բյուջե դիտավորյալ չի վճարում: Արմենը 1,5 հա սեփական հող, 4 տնամերձ ունի, նաև վարձակալությամբ հող է մշակում: Հարկեր չվճարելու պատճառը նա բացատրեց այսպես. «Սահակ Նազարյանի ընտանիքի 4 անդամներն էլ գյուղապետարանում են աշխատում: Ինքը գյուղապետ, ախպերը` վարորդ, կնիկը 2-րդ կարգի մասնագետ է աշխատում, ոչ մի բան չի անում, գնում է գյուղապետարան կոֆե ու չայ խմում ու գնում տուն: Մայրն էլ մանկապարտեզի տնօրենն է»: Ըստ համայնքապետարանի հաստիքացուցակների` համայնքի բյուջեից Սահակ Նազարյանը 206 հազար դրամ, վարորդ եղբայրը՝ Տիգրան Նազարյանը, 78 հազար դրամ, կինը՝ 78 հազար դրամ, իսկ մանկապարտեզի տնօրեն մայրը՝ ԷմմաՎարդումյանը 80 հազար դրամ աշխատավարձ է ստանում: Գյուղապետի ընտանիքի անդամների 2017թ.աշխատավարձը կազմում է 5, 3 մլն դրամ: «Ինչի՞ պտի մեր հարկերը գյուղապետի ընտանիքին ծառայեն»,- հարցնում է Արմենը:
Սեդա Թումասյանի որդին՝ 18-ամյա Արթուր Բեգլարյանը, 1993թ. ապրիլի 1-ին զոհվել է Քարվաճառում: Սեդայի ամուսինը՝ կապիտան Սամվել Բեգլարյանը, 1992թ. մասնակցել է Նոյեմբերյանի, Կարմիրի, Գորիսի, Կապանի ինքնապաշտպանական, Շահումյանի շրջանի Էրքեջ, Բուզլուխ, Մանաշիդ, ինչպես նաև` Լաչինի, Ղուբաթլիի, Ջեբրայիլի և Զանգելանի շրջանների ազատագրական և Օմարի լեռնանցքի պաշտպանական մարտերին: Որդու զոհվելուց հետո մահացել է նաև Սամվել Բեգլարյանը: «Որդիս հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական գործողությունների մասնակցի» և «ՀՀ Արիության մեդալով»: Մեծ Այրումի որևէ դպրոցական չգիտի, թե որտեղ և ինչի համար է նահատակվել որդիս: Գոնե դպրոցի մի դասարան արժանի չեն համարել կոչել Արթուրիս անունով»,- ասաց զոհված զինվորի մայրը: Սահակ Նազարյանն արդարացավ, թե «խելքը չի հասել» հայրենիքի համար նահատակված զինվորի հիշատակի հարգանքի միջոցառումներ իրականացնել: Որդուն և ամուսնուն կորցրած Սեդան ապրում է աղջկա ընտանիքի հետ: Թոռնիկը՝ Արթուր Գիգոլյանը, ծառայում է Մարտունու զորամասերից մեկում, ապրիլյան պատերազմին 30 օր դիրքերում է եղել: Տիկին Սեդայի պայմանագրային զինծառայող փեսան պաշտպանում է Բաղանիսի սահմանները: Սեդայի բարձրագույն կրթությամբ ուսուցչուհի աղջիկը տարիներ շարունակ աշխատանք չի գտնում: Մայրն իր թոշակով է թեթևացնում աղջկա ընտանիքի հոգսը: «Ձեր աղջկա աշխատանքի հարցով ինձ գրավոր դիմե՞լ եք»,- տիկին Սեդային հարցրեց գյուղապետը: Նրա փոխարեն պատասխանեց համագյուղացի Արմենը. «800 բնակիչ ունեցող Մեծ Այրումում գյուղապետը 2 գրադարանավարուհի է պահում. մեկը նախկին գյուղապետ Առուշանյան Պապիկի աղջիկն է՝ Ջուլիետան, մեկն էլ փոքր այրումցի Մարգոն է: Գյուղում որևէ երեխայի կամ որևէ գյուղացու եթե հարցնես, թե երբ է եղել գրադարանում, ոչ մեկը չի կարող ասել: Փոքր Այրումը Մեծ Այրումից հազիվ 3 կմ է հեռու, 2 տեղակալի հաստիք է պահում: Մեկը՝ ասում է Փոքր Այրումը կառավարելու համար է: Գյուղապետարանում էլի աշխատող ունի, որ գյուղին պետք չի: Սրանք բյուջեից աշխատավարձ են ստանում, որ ընտրություններին Սահակ Նազարյանի քվեները պաշտպանեն: Իսկ զոհված զինվորի բարձրագույն կրթությամբ քրոջ համար գյուղապետը հարմար աշխատանք չի տեսնում»:
Ս. Նազարյանը համայնքի բյուջեի միջոցներով գյուղապետարանի համար «Գազել» ավտոմեքենա է գնել՝ Փոքր Այրումից երեխաներին Մեծ Այրում՝ դպրոց տեղափոխելու համար: Մեկ մլն դրամ է բյուջեից հատկացրել էդ գազելի վառելիքի համար: Հարց` կարելի՞է դասերի օրերին ընդամենը 6 կմ քշելու համար տարին 1մլն դրամ գազի լիցքավորման ծախս անել: Էդ ավտոն ծառայում է գյուղապետի հսկայական վարելահողերի սելիտրան, սերմացուն, վառելիքը իրենց դաշտեր տանելու համար: Իսկ եթե դպրոցի երեխաներին էդ գազելը էքսկուրսիա է տանում Հաղպատ կամ այլ վայր, երեխաներից փող են ուզում»:
Անցած տարվա հոկտեմբերի 2-ի ՏԻՄ ընտրությունից հետո Սահակ Նազարյանը ընտրություններում իրեն չսատարած այրումցիներին ազատել է զբաղեցրած պաշտոններից: «Մանկապարտեզի դայակին դիմում գրել է տվել և աշխատանքից հեռացրել: Մանկապարտեզի նախկին տնօրեն Անի Պետրոսյանի եղբայրը՝ Արսեն Պետրոսյանը, նույնպես առաջադրվել էր Մեծ Այրումի գյուղապետի թեկնածու: Եղբորը ընտրելու համար Սահակ Նազարյանը Անի Պետրոսյանին հոկտեմբերի 10-ին հեռացրել է աշխատանքից և իր թոշակառու, հաշմանդամ մորն է նշանակել մանկապարտեզի տնօրեն: Ասում է` Անին ստաժ չունի, եթե ջահել կադրին չթողնի աշխատել, ստաժը որտեղի՞ց պետք է ունենա»,- հայտնեց ավագանու անդամ Գրիշա Գրիգորյանը: Սահակ Նազարյանն էլ բացատրում է, որ իր մորը մանկապարտեզի տնօրենի ժամանակավոր պաշտոնակատար է նշանակել: Կինը մրցույթով է ստացել գյուղապետարանի 2-րդ կարգի մասնագետի աշխատանքը: Գյուղապետի մայրը նաև համայնքի ավագանու անդամ է:
Մանկապարտեզի այլևս նախկին դայակ Մարինա Շիրվանյանը պատմեց, որ 2016թ. մարտից է որպես դայակ մանկապարտեզում ընդունվել աշխատանքի: Դայակ է աշխատել 7 ամիս, այսինքն` մինչև հոկտեմբեր: «Տղաս՝ Հովիկը, մեկ տարի է Ղարաբաղում է, Խոջալուի զորամասում է ծառայում: Ընտրությունից առաջ զանգեց, թե` մամա, ընկերոջս՝ Վազգենին կընտրեք: Ասի՝ Հովո ջան, քանի որ ես մանկապարտեզում եմ աշխատում, ես պարտավոր եմ գյուղապետին ընտրել: Բայց մերոնք Հովոյի խաթեր Վազգենին են ընտրել: Մի քանի օրից հետո կանչեցին գյուղապետարան, թե` դիմում գրի: Ասի` ինչի՞ համար եմ էդ դիմումը գրում, թե՝ ազատման: Ասացին` աշխատանքից ազատվում ես քո դիմումի համաձայն: Ես ասացի` դիմում չեմ գրում, գյուղապետն ասաց` չէ, պտի գրես»,- պատմեց Մարինան:
Գյուղապետարանի նախկին գանձապահ Մարինե Ալեքսանյանը աշխատանքից ազատվել է հոկտեմբերի 3-ին՝ գյուղապետի ընտրության հենց հաջորդ օրը. «Հորս ընկերոջ տղան էլ էր իր թեկնածությունն առաջադրել: Մեր ընտանիքը պետք է Արսենին ընտրեր: Ես իմ աշխատանքը չկորցնելու համար պատրաստվում էի գյուղապետին ընտրել: Բայց Սահակ Նազարյանը մի անգամ ասաց, որ ինքը թքած ունի իմ ձայնի վրա: Ես մտածեցի` եթե մարդ կարող է թքած ունենալ իմ ձայնի վրա, ապա ինքը արժանի չէ իմ ձայնը ստանալու: Գյուղապետի հետ պայման կար` եթե ուզում եմ գյուղապետարանում աշխատել, պիտի ընտրեի իրեն, հեռախոսով իմ կատարած ընտրությունը նկարեի և բերեի իրեն ցույց տայի: Ես դա չեմ արել, որի համար Սահակ Նազարյանն ինձ ազատել է աշխատանքից: Ինքն ինձնից պահանջեց աշխատանքից ազատվելու դիմում գրել, ես էլ գրել եմ, եթե չգրեի, վրաս ֆինանսական գործ կսարքեր»,- բացատրեց Մարինեն:
Այրումցի Սյոմա Դանիելյանը Շահումյանի փախստականներից է: Արդեն 4 տարի բանվոր է աշխատում մանկապարտեզում: «Իմ աշխատավարձը 55 հազար դրամ է եղել, դարձրել է 27 հազար դրամ: Նույն աշխատանքն եմ կատարում: Պատճառը էն ա, որ հոկտեմբերի 2-ին գյուղապետին իմ երեխեքը ձայն չեն տվել: Էդքան բան: Հետն էլ տանը 3 հոգի ենք, կինս էլ ինսուլտով հիվանդ է, տղաս էլ աշխատում չի: Երեք տղաս նայոմնիկ են, Կոթի գյուղի սահմանի հենց 1-ին լինյայում: Սահակ Նազարյանը իրեն ծննդավայր Կոթին թողել, եկել էստեղ մեզ նեղացնում է, իմ տղաները նրա ծննդավայրի սահմանները պահում են»,-ասաց Սյոման:
«Էսենց մի օրենք ունեն գյուղապետանք` եթե իրենց տանը ինչ-որ մի աշխատանք կա կատարելու, գյուղապետարանի աշխատողները պարտադիր պիտի գնան նրա տանը աշխատեն որպես ծառա: Պետք ա սաղ գյուղը դրանց տհե ծառայի: Գյուղապետանք թագավոր են, գյուղացիք էլ դրանց նոքյարն են»,- ասաց 85-ամյա Ժորա Շիրվանյանը:
Մեկնաբանություններ (3)
Մեկնաբանել