
Դեղերի շուկայի արհեստական մոնոպոլացում. ու՞մ շահերն է պաշտպանում դեղգործակալությունը
Վերջերս հաճախակի են դարձել դեպքերը, երբ «Դեղերի փորձագիտական կենտրոնը» այս կամ այն պատճառով (հիմնականում՝ մարքեթինգային նկատառումներով) մերժում է դեղերի ներկրումը : Այն, որ դեղգործակալությունը վերածվել է յուրահատուկ բիզնես պրոյեկտի, արդեն մանրամասն պատմել ենք։ Այս անգամ «Հետքը» ներկայացնում է, թե ինչպես Դեղերի փորձագիտական կենտրոնը, լինելով ոլորտի պատասխանատու կառույց, շուկայում ստեղծում է արհեստական մոնոպոլիա՝ այդպիսով խոչընդոտելով մրցակցությանն ու դեղերի գնի նվազմանը։
Էժան դեղերի ներմուծումն արգելվում է «որակի վրա չազդող» փոփոխությունների պատճառով․ մի ներկրողի պատմություն
Հովհաննես Մարտիրոսյանը կենսաբանական գիտությունների թեկնածու է, դեղագործ: «Դեղերի փորձագիտական կենտրոն»-ի ստեղծման օրվանից՝ 1992-98թթ., եղել է Լիցենզիոն վարչության պետը և մինչև 2005թ. աշխատել առողջապահական համակարգում: Մոսկվայում հիմնելով սեփական դեղագործական բիզնես` վերջերս որոշել է իր «Վիտաֆարմ» ընկերության միջոցով դեղ ներկրել նաև Հայասատան, ավելի էժան գներով, բայց հանդիպել է մի շարք խոչընդոտների։
Հովհաննես Մարտիրոսյան
Քվամատել
Հայաստան դեղերի ներկրման պայմաններից մեկն այն է, որ այն պետք է գրանցված լինի դեղերի պետական գրանցամատյանում։ Հունգարական «Գեդեոն Ռիխտերն» (Gedeon Richter) արտադրում է «Քվամատել 20մգ» (Quamatel ) դեղը։ Հայաստանում այն գրանցված է 4 տարի պահպանման ժամկետով, ներկրման իրավունքը՝ մինչև 2019 թ․ նոյեմբեր։
«Մենք բերեցինք «Քվամատել» դեղը, դեղգործակալությունը մեզ մերժեց,-պատմում է Հ․Մարտիրոսյանը,- իրականացրեց փորձաքննություն և մերժեց՝ ասելով, թե Հայաստանում «Քվամատել 20մգ» դեղը գրանցված է 4 տարի պիտանելիության ժամկետով, ձեր բերածի պիտանելիության ժամկետը 5 տարի է, թույլ չենք տալիս»:
«Դեղերի և դեղանյութերի ներմուծման ու արտահանման կարգը հաստատելու մասին» ՀՀ կառավարության N 581 որոշման համաձայն՝ «Հայաստանի Հանրապետություն ներմուծման պահին դեղերի և (կամ) դեղանյութերի պիտանիության մնացած ժամկետը պետք է լինի նվազագույնը մեկ տարի»։
Ավելին՝ նույն «Գեդեոն Ռիխտեր» ընկերությունը նույն «Քվամատել 20մգ» դեղը իր և մի շարք այլ երկրների համար արտադրում է 5 տարի պիտանիության ժամկետով։ Հարց է առաջանում, եթե նույն արտադրողն իր երկրի համար արտադրում է 5 տարի պիտանիության ժամկետով, ինչո՞ւ է Հայաստանում այն մերժվում։
Այս առիթով Հ․ Մարտիրոսյանը դիմում է Առողջապահության նախարարություն, և լսումներ են կազմակերպվում։ «Հարց եմ տալիս՝ ինչո՞ւ է Հայաստանում 4 տարի,-պատմում է Հ․Մարտիրոսյանը,- դեղգործակալության փորձագետն ինձ պատասխանում է, որ արտադրող կազմակերպությունն իրենց դիմել է ու ասել, որ 4 տարի հետո այդ դեղորայքի կայունության որակը վատանում է, այդ պատճառով մենք գրանցում ենք 4 տարի: Եթե այդ պրեպարատի որակը 4 տարում վատանում է, հունգարացիներն իրենց երկրում ինչու՞ են գրանցում 5 տարով, ոչ ոք չի կարողանում պատասխանել» ։
Հետաքրքիր է, որ նույն «Գեդեոն Ռիխտերն» արտադրում է նույնանուն «Քվամատել» դեղը 40մգ, որի պահպանման ժամկետը Հայաստանում արդեն 5 տարի է։
Դեղագետ լինել պետք չէ` հասկանալու համար, որ եթե նույն 40մգ հաբը կիսես 2 20մգ մասերի, ապա նրա պահպանման ժամկետը որևէ կերպ չի նվազի և դառնա 4։
«Այն գինը, որով մենք պետք է վաճառեինք այստեղի դիստրիբյուտորներին, էժան է մոտավորապես 60%-ով,- նշում է Հ․Մարտիրոսյանը։- Պրեպարատներ կան, որ գնի մեջ 300% տարբերություն են տալիս»։
Գալազոլին
Մեկ այլ խնդիր առաջացել է «Գալազոլին» (Galazolin) քթի կաթիլներ ներկրելիս։ Դեղորայքն արտադրում է լեհական «Polfa» / «Պոլֆա» ընկերությունը։ Ամբողջ աշխարհում այն գրանցված է և սպառվում է «Գալազոլին», ներքևում գրված է «0,1% քթի կաթիլներ», Հայաստանում գրանցել են «Գալազոլին 0,1%»։ Ստացվում է, որ ներմուծված նույն դեղը Հայաստանում փաստացի գրանցված է այլ անունով՝ 0,1% չակերտների մեջ է։
« Կառավարության N581 որոշում, 18-րդ կետ․
«Հայաստանի Հանրապետություն կարող են ներմուծվել միայն Հայաստանի Հանրապետությունում պետական գրանցում ունեցող դեղերը, որոնց փաթեթավորման փոփոխությունները չեն ազդում արտադրանքի անվտանգության, արդյունավետության և որակի վրա, և երբ առկա է արտադրողի կողմից տրված որակի հավաստագրի բնօրինակը, կամ արտադրողի կողմից այլ երկրների ներմուծողին տրված հավաստագրի պատճենը` վավերացված արտահանող կազմակերպության կնիքով»
Ցեռուկալ
«Ցեռուկալ» (Cerucal) ամպուլաներն արտադրում է խորվաթական «Pliva»/ «Պլիվա» ընկերությունը, որի իրավատերը գերմանական «AWD pharm» / «ԱՎԴ ֆարմ» ընկերությունն էր։ Այդպես էլ և գրանցված է դեղերի պետկան ռեեստրում։
Վերջերս «Pliva»/ «Պլիվա»-ն դարձել է իսրայելական «TEVA»/ «Տեվա» ընկերության անդամը։
Այսինքն՝ դեղը դարձյալ արտադրվում է Խորվաթիայում, սակայն իրավատերը «Տեվա»-ն է։ «Մենք բերել ենք դեղեր, որտեղ որպես իրավատեր նշված է «Տեվա»-ն, մեզ ասում են՝ ըստ ռեեստրի իրավատերը «ԱՎԴ»-ն է, թույլ չենք տալիս»,-պատմում է Հ․ Մարտիրոսյանը։
Ստացվում է՝ դեղերի գրացնամատյանում փոփոխություն չի կատարվել, և այն մնացել է գրանցված, սակայն արդեն՝ որպես կեղծ դեղ (մի իրավատիրոջ անունով է, որն այժմ գոյություն չունի)։
Խալիքսոլ
Մոտավորապես նույն խոչընդոտն առաջացել է «Խալիքսոլ» (Halixol syrup) հազի օշարակների ներմուծման ժամանակ։ Հայաստանում որպես այդ դեղի արտադրող գրանցված էր հունգարական «Էգիս» ԲԲԸ-ն, մինչդեռ «Էգիս»-ն արդեն ՓԲԸ է դարձել։ «Վիտաֆարմի» ներկրած տուփերի վրա նշված է եղել «Էգիս» ՓԲԸ։ Դեղգործակալությունում առաջարկել են դիմել «Էգիս» ընկերության հայաստանյան ներկայացուցչություն։
Այնտեղ Հ․Մարտիրոսյանին պատասխանել են, որ իրենք 7 դեղորայք արդեն վերաձևակերպել են ՓԲԸ-ի, իսկ «Խալիքսոլը»՝ դեռ ոչ, քանի որ «իրենց պահեստներում դեռևս «Խալիքսոլ» ունեն ԲԲԸ-ի տուփով» և մինչև դրանք չսպառվեն, փոփոխություն չեն անի:
Օրերս Հ․ Մարտիրոսյանին տեղեկացրել են, որ խմբաքանակը սպառվել է, անունը՝ վերաձևակերպվել, և նա արդեն կարող է վաճառել դեղը։
Մետրոգիլ
Հնդկական «Մետրոգիլ» լուծույթը նշված և ոչ մի խնդիրը չուներ`ժամկետը, արտադրողն ու չակերտները ճիշտ էին դրված։ Սակայն, այն դեռևս պահեստում է, քանի որ դեղգործակալությունը պահանջել է ներկայացնել դեղորայքի «սերիայի հավաստագիրը»՝ BATCH certificate-ը (բաչ սերտիֆիկատ), որը, սակայն, ներկրելիս չի պահանջվում։
«Ասում են (դեղգործակալությունից-հեղ․)՝ մենք չենք կարող կողմնորոշվել «Յունիք» («Unique Pharmaceutical») ընկերությունն այդ դեղը ո՞ր արտարամասում է արտադրել՝ Բոմբեյո՞ւմ, թե՞ Կալկաթայում»,-պատմում է Հ․Մարտիրոսյանը։ Օգոստոսի 11-ից նա դիմել է արտադրող ընկերությանը, որպեսզի ստանա այդ սերտիֆիկատը։
Ֆինլեպսին
Նույն BATCH certificate-ին է «սպասում» նաև իսրայելական «Տեվա» ընկերության «Ֆինլեպսին» (Finlepsin) դեղի առնչությամբ։ Վերջինս տրվում էր նաև պետպատվերով, սակայն 2013թ․ այն փոխարինվեց «Արփիմեդ» ընկերության «Կարբամազեպին»-ով, որի հետ կապված շատ դժգոհություններ կային (այդ մասին մանրամասն՝ մեր նախորդ նյութերում՝ 1 և 2):
Ըստ Հ․ Մարտիրոսյանի՝ դա ուղղակի ժամանակ ձգձելու ձև է․ «Դիմել ենք դեղարտադրողին ու սեպտեմբրի 29-ից էլ այդ սերտիֆիկատին ենք սպասում»,-ասում է նա։
Ընդհանուր առմամբ՝ 2015թ․ մարտից ի վեր մերժվել է «Վիտաֆարմ» ընկերության ներկրած 7 անուն դեղորայք։ Մերժումներից և ոչ մեկը կապված չի եղել դեղի որակի հետ։
Հարցը կարգավորելու համար Հովհաննես Մարտիրոսյանն արդեն դիմել է դատարան։ Առաջին դատական նիստը կայացել է հոկտեմբերի 29-ին, հաջորդը լինելու է հունվարի 16-ին Շենգավիթի վարչական դատարանում։
«Գեդեոն Ռիխտեր» ՍՊԸ-ի բաժնետեր հյուպատոսները
«Քվամատել» դեղորայքը և առհասարակ հունգարական «Գեդեոն Ռիխտեր» ընկերության բոլոր դեղերը 1992թ․ առ այսօր դեռևս ոչ մի ընկերություն չի ներկրել, բացի Հայաստանում գրանցված «Գեդեոն Ռիխտեր» ՍՊԸ-ի։ Ընկերության 51% բաժնեմասը հունգարական նույնանուն դեղարտադրող ընկերությանն է, իսկ մոտ 10-ական տոկոս բաժնետոմս պատկանում է 5 այլ անձանց։
Նրանց թվում են Սլովենիայի հանրապետության պատվավոր հյուպատոս Ռուբեն Աստվածատրյանը և Լիտվայի պատվավոր հյուպատոս Լևոն Սաղաթելյանը։
ՀՀ Արտաքին գործերի նախարարի հրամանով՝ պատվավոր հյուպատոսներն ունեն ձեռնարկատիրական գործունեությամբ զբաղվելու իրավունք։
Ուշագրավ է, որ ՍՊԸ-ի գործունեության իրավաբանական և գործունեության հասցեն պետռեգիստրում գրանցված է նույն հասցեով, ինչ պատվավոր հյուպատոսների գրասենյակները՝ Ղազար Փարպեցու 22։
Դեղգործակալության այսպիսի քաղաքականության պատճառով դեղերի շուկայում ձեւավորվում է մոնոպոլիա: Դեղերի գները, բնականաբար, ոչ միայն չեն նվազում, այլ հաստատված մենաշնորհի արդյունքում դառնում են կամայական: Իսկ հայաստանյան շուկայում դեղերի մեծածախ առևտրով զբաղվող ընկերությունները կախման մեջ են հայտնվում դեղարտադրողից։
(շարունակելի)
Մեկնաբանել