1972թ. ռեժիսոր Սեմ Փեկինպան ամերիկացի երգիչ, երգահան Բոբ Դիլընին առաջարկեց աշխատել միասին իր  «Փեթ Գերեթ և Բիլլի Քիդ» ֆիլմի վրա: Երբ ռեժիսորն առաջին անգամ լսեց Դիլընի գործերից մի քանիսը, որոշեց, որ վեսթերն ժանրում նկարահանվող ֆիլմի երաժշտության հեղինակը ինքը պետք է լինի: Եվ ոչ միայն. Դիլընն այդ ֆիլմում նաև մարմնավորեց հերոսներից մեկին՝ Էլիասին: Սա կինոյում նրա առաջին քայլերից մեկն էր: Սակայն ֆիլմը մեծ նշանակություն պետք է ունենար արտիստի կյանքում ոչ թե դերասանական, այլ երաժշտության մասով:

Դիլընը ստեղծեց ֆիլմի սաունդթրեքը, որը 1973թ-ից՝ ֆիլմի լույս աշխարհ գալուց հետո, հանդիսատեսի մտքում պետք է տպավորվեր մի գեղեցիկ երգով՝ «Knockin’ on Heaven’s Door»-ով: Երգը դարձավ Դիլընի ամենահայտնի գործերից մեկը, որը, շնորհիվ իր համընդհանուր ճանաչման, ժամանակի ընթացքում վերածվեց դասական գործի: Այս հարցում, անշուշտ, իրենց ներդրումն ունեցան նաև հայտնի երաժիշտների  բազմաթիվ կատարումները:

Որպես սինգլ  Billboard Hot 100 –ում այն հասավ 12-րդ հորիզոնականին, ժամանակի ընթացքում այն մեգահիթ ճանաչվեց և համարվում է բոլոր ժամանակների լավագույն երգերից մեկը: Բացի այդ՝ Western Writers of America  այսպես ասած գրողների միության անդամներն այն ընդգրկել են 100 լավագույն վեսթերն երգերի շարքում՝ 34-րդ տեղում:

Ֆիլմում «Knockin’ on Heaven’s Door» -ը հնչում է մի էպիզոդում, երբ շերիֆի օգնական  Քոլին Բեյքերը մահանում է: Երգի տեքտն այնպիսին է՝ ասես կատարվում է երկնքի դռներն արդեն թակող հերոսի անունից՝

«Mama, take this badge off me,
I can’t use it anymore
It’s getting dark, too dark to see,
Feel I’m knockin’ on heaven’s door…» 

Բոբ Դիլըն՝ երգիչ, երգահան, դերասան, նկարիչ, գրող: Արտիստ, ում համարում են ժամանակակից երաժշտության հիմնաքարերից մեկը: Նա, սկսած 60-ականներից մինչ այսօր, պտտում է երաժշտության անիվը՝ ձևավորելով սերունդներ, մտածողություն և ուղղություն: Լրագրողական միջավայրում ընդունված էր նրան «իր սերնդի խոսնակը» անվանել, քանի որ ամենաազդեցիկ երաժիշտներից մեկն էր: Դեռևս 60-ականներին ստեղծված «Blowin' in the Wind» և «The Times They Are a-Changin» երգերը ԱՄՆ-ում հնչում էին իբրև հիմն՝ հակապատերազմական և քաղաքացիական իրավունքների պաշտպանության համար ծնված շարժումների համար: Իսկ «Knockin’ on Heaven’s Door» երգը առավել ընդլայնեց նրա ճանաչման սահմաններն ու երկրպագուների բանակը:  Ժամանակ առ ժամանակ երգը կատարելիս, Դիլընը փոփոխություններ էր անում տեքստում. այդպես արել են նաև մի քանի այլ երգիչներ իրենց քավըր կատարումների ժամանակ:

1996թ. շոտլանդացի երգիչ Թեդ Քրիստոֆերին Դիլընը անձամբ երգի բառերը փոփոխության ենթարկելու համաձայնություն տվեց: Այս անգամ «Knockin’ on Heaven’s Door» –ը պետք է նվիրվեր Դանբլեյն քաղաքի դպրոցներից մեկում մասսայական սպանության զոհ դարձած աշակերտների և իրենց ուսուցչուհու հիշատակին: Սա նաև բացառիկ դեպքերից էր, երբ արտիստը համաձայնում էր թույլ տալ իր գործերում ավելացնել կամ փոխել որևէ բան: Քրիստոֆերի կատարումը Մեծ Բրիտանիայում գրավեց երաժշտական գլխավոր հորիզոնականները: Երգի այս տարբերակում  ներգրավված էին նաև մանկական երգչախումբ և հայտնի կիթառահար, երաժիշտ, երգիչ Մարկ Նոփֆլերը: Վերջինս նաև Դիլընի 1983թ. թողարկված «Infidels» ալբոմի պրոդյուսերն էր:

Բազմաթիվ են «Knockin’ on Heaven’s Door» –ի կատարողները, նրանց անուններն իսկական աստղաբույլ են հիշեցնում: Բոբ Մառլի, Արետա Ֆրենկլին, Ռոջեր Ուոթերս, Էրիկ Քլեփթոն (ռեգգի ոճում), Ռենդի Քրոֆորդ, «U2, «Guns N’ Roses, Բեյբիֆեյս, Ավրիլ Լավին և ուրիշներ. նրանք նաև ձայնագրություններ են թողարկել, սակայն հայտնիների մեկ այլ խումբ էլ գոյություն ունի, ովքեր թեև չեն ձայնագրվել, այնուամենայնիվ, իրենց համերգային շրջագայությունների ժամանակ կատարել են երգը: Այստեղ արդեն ամենահայտնի քավըրներ են Բրյուս Սփրինգսթինի, Ֆիլ Քոլինզի և «Bon Jovi»-ի կատարումները:

Դրանք մեկը մյուսից տարբեր են, ինչպես իրենք՝ երգիչները, բայց ամեն մեկն աշխատել է հնարավորինս շատ չհեռանալ նաև դիլանյան տարածքից: Թերևս քիչ թե շատ սեփական ոճին խառնել են «Guns N’ Roses»-ը, Բոբ Մառլին, Ռենդի Քրոֆորդը, մի քիչ էլ՝ Ռոջեր Ուոթերսը, որոնց կատարումները նաև ինչ-որ չափով նոր մեկնաբանություններ են:

Հենց այս երգի անունով է կոչվում 1997թ. նկարահանված «Knockin’ on Heaven’s Door» գերմանական ֆիլմը, որտեղ հնչում է մեկ այլ քավըր տարբերակ՝ գերմանական «Selig»  խմբի կատարմամբ: Սակայն պետք է նշենք նաև մի կարևոր հանգամանք. շատ-շատերի կարծիքով` Դիլընի  «Knockin’ on Heaven’s Door» –ն իրականում մեծ նմանություն ունի  կանադացի ռոք երգիչ, երգահան Նիլ Յանգի «Helpless» երգին, որը ձայնագրվել էր 1969թ.: Ազդվե՞լ է արդյոք Դիլընը այս երգից, օգտվե՞լ էր նրանից, թե ոչ․ տեղեկությունները քոմենթների մակարդակում են: Երգերն իսկապես նման են` տեղ-տեղ գրեթե կրկնելու տպավորությամբ: Համենայնդեպս ժամանակը տարածության մեջ ամենաերկար ուղին վերապահել էր ամենևին էլ ոչ «Helpless» –ի համար: