Մարինե Մադաթյան
Էդիկ Բաղդասարյան 

Հարցազրույց  «Արմենիա. միջազգային օդանավակայաններ» ՓԲԸ-ի գլխավոր մենեջեր Մարսելո Վենդեի հետ

Պրն. Վենդե, ինչպե՞ս  Էդուարդո  Էռնեկյանը որոշեց գինեգործության բիզնես հիմնել Հայաստանում:

Հայաստանում Է. Էռնեկյանի ներդրումները սկսվում են «Զվարթնոց» օդանավակայանի ծրագրով 2001թ: Նա Հայաստան էր այցելել տարբեր առիթներով և մի քանի տարի անց հաջողություն գրանցեց և ճանաչեց երկրի պոտենցիալ հնարավորությունները: Սկսեց ճանաչել երկիրը, մշակույթը, մարդկանց,  կառավարությունը…

Որոշեց, որ ինչ-որ բան է ուզում անել նաև գյուղատնտեսության բնագավառում: Արգենտինայում նա ունի ավելի քան 100 հազար հա հողատարածք և ցանկացավ Հայաստանում կիրառել նաև այս ոլորտի իր փորձն ու գիտելիքները: Նա հաջողության հասավ օդանավակայանի բիզնեսում և հասկացավ, որ կարող է նպաստել նաև գյուղատնտեսության ոլորտին ու դարձյալ հաջողություն ունենալ: Հայաստանում սկսեց փնտրել այնպիսի հողատարածք, որ կարող էր շահավետ դառնալ: Արմավիրում գտնվող հողատարածքի ընդարձակությունն ու դրա հիանալի տեղանքը ոգևորեցին նրան ձեռնարկելու հաջորդ քայլն ու գնել այն:

Հողագործությունը վտանգավոր բիզնես է համարվում, դժվար է իմանալ` ինչքան շահույթ կարող ես ստանալ: Ինչպե՞ս Էռնեկյանը որոշեց ներդրումներ անել հենց գյուղատնտեսության ոլորտում:

Իհարկե, երբ նոր բիզնես ես սկսում, միշտ վտանգ կա, յուրաքանչյուր բիզնեսմեն գիտի, որ վտանգը կա: Բայց եթե բիզնեսը շահութաբեր չէ սկզբում, կարող է շահույթ ստեղծել որոշ ժամանակ անց. մենք ուզում ենք ունենալ մեծ եկամուտներ և ներդրումներն էլ հետևաբար շատ են. ոչ ոք ներդրումներ չի անում գումար կորցնելու համար:

Որքա՞ն ներդրում է արվել: Կա՞ն ճշգրիտ թվեր:

40 միլիոն դոլար, որ ներառում  է ամեն ինչ՝ գազի, ոռոգման ենթակառուցվածքների անցկացման, քարերը հանելու գումարը, հողամշակման սարքավորումների ծախսերը… և մենք դեռ շարունակում ենք  ներդնել:

Տարեկան միջինը ինչքա՞ն եք ներդնում:

Մոտ 2 միլիոն դոլար՝ ամեն տարի, բացի այդ մենք շարունակում ենք ներդրումներ անել գինու գործարանի սարքավորումների համար, կարելի է ասել, որ մոտ 1 միլիոն դոլար էլ տարեկան դրա համար ենք ներդնում: Ընդհանուր ստացվում է մոտ 3 միլիոն դոլար՝ ամեն տարի:

Էռնեկյանին ի՞նչն է կապում հողին: Երևում է` հողի նկատմամբ սեր ունի, որտեղի՞ց է գալիս այդ սերը:

Դա մի հողատարածք է, որը զարգացնելու ու վերափոխելու մեծ պոտենցիալ ունի: Մենք կարող ենք հպարտանալ՝ զարգացնելով ինչ-որ բան ոչնչից, գոհանալ այն նվճումներից, որոնց հասնում ենք: Հիմա մենք արտադրում են Հայասատանի լավագույն գինին: Հողն այս վերափոխմանը ենթարկելը հեշտ գործ չէ, բայց բավարարվածությունը դրանից չափզանց պարգևատրող է ամեն օրվա վերջում:

Իսկ Արմավիրի հողերի նկատմամբ հատուկ սերը որտեղի՞ց է գալիս:

Արմավիրում նրա տունն է. նա տուն ունի Արգենտինայում, ԱՄՆ-ում և Հայաստանում` Արմավիրում. շատ գեղեցիկ տուն է: Էռնեկյանն իրեն հարմարավետ է զգում այդ տանը, երբ գալիս է Հայաստան:

Գինու զարգացման հետ կապված ծրագրեր կա՞ն, թե՞ խաղողը վաճառելու նպատակ նույնպես ունեք:

Ոչ, մենք չենք ուզում վաճառել խաղողը: Հումքը մեծ բիզնես չի կարող լինել: Մեր բիզնեսը վերջնական արտադրանքն է:

Գոհ ե՞ք հայ աշխատողներից:

Այո գոհ ենք, մենք աշխատում ենք անել լավագույնը մեր աշխատողների համար: Տալիս ենք առողջական ապահովագրություն, սնունդ, համապատասխան հագուստ հագուստ… Աշխատողները տեսնում են, որ մենք մտածում ենք իրենց, իրենց աշխատանքային պայմանների մասին և փոխադարձում են նույն վերաբերմունքը: Դառնում են ավելի պատասխանատու, գնահատում են իրենց աշխատանքը, իրենց շրջապատող մարդկանց և անում են առավելագույնը ավելի լավ աշխատող լինելու համար:

Պարոն Էռնեկյանը նոր հող գնելու մտադրություն ունի՞:

Այո, հիմա նա հողատարածք գնելու գործընթացի մեջ է:

Դարձյալ Արմավիրո՞ւմ: Որ հատվածո՞ւմ: Որքա՞ն  հողատարածք է ցանկանում գնել:

Հայ-թուրքական սահմանին մոտ. մոտ 500 հա:

Լուսանկարը` www.oratert.com-ից